Οι δράκοντες της Ιαπωνίας

Οι δράκοντες στην Ιαπωνία είναι πανομοιότυποι με αυτούς τις Κίνας. Κύριες διαφορές είναι ότι εμφανίζονται σαν στοιχεία του αέρα και ότι έχουν τρία δάχτυλα αντί για πέντε που έχει ο Αυτοκρατορικός Κινέζικος Δράκος.
Η πιο γνωστή μορφή είναι αυτή του Τάτσου(Tatsu), που είναι απόγονος ενός πρωτόγονου Κινέζικου Δράκου. Πολύ πιο γνωστός και τρομερός είναι ο οχτακέφαλος δράκος που αντιμετώπισε ο Σούσα-νο-ουο (Susa-no-wo), αδερφός της Ιαπωνικής θεάς του ήλιου Άμα-τερασού(Ama-terasu). Καθώς ταξίδευε δίπλα στον ποταμό Χι-νο-κα-μι(Hi-no-ka-mi) στην επαρχία Ιζούμο(Izumo) ο Σούσα-νο-ούο συνάντησε μια όμορφη κοπέλα μαζί με ένα ηλικιωμένο ζευγάρι ενώ ήταν όλοι πολύ λυπημένοι. Όταν τους ρώτησε το λόγο που ήταν θλιμμένοι του απάντησαν πως το ζευγάρι ήταν γονείς της κοπέλας, που ήταν η τελευταία από τις οχτώ θυγατέρες τους. Κάθε χρόνο τα τελευταία επτά χρόνια ένας δράκος από το Κόσι(Koshi) απήγαγε και καταβρόχθιζε μία από τις αδερφές και τώρα ήταν η σειρά της μικρότερης Κούσι-ίναντα-ίμε (Kushi-inada-hime).

Ο δράκος ήταν τόσο μεγάλος που το τεράστιο σώμα του κάλυπτε οχτώ λόφους και οχτώ πεδιάδες και δέντρα με βλάστηση φύτρωναν πάνω στην ράχη του. Είχε οχτώ δυνατές ουρές και οχτώ τερατώδη κεφάλια, το καθένα με μάτια κατακόκκινα, όπως τα χειμερινά κόκκινα κεράσια. Κανένας θνητός δεν μπορούσε να αντιμετωπίσει τέτοιο πλάσμα, αλλά ο Σούσα-νο-ουο ήταν πολλά περισσότερα από ένας απλός θνητός. Ο ήρωας ζήτησε από το ζευγάρι να τους δώσουν την κόρη τους για γυναίκα του και εκείνος θα τους απάλλασσε από το μαρτύριο τους. Μόλις δέχτηκαν έβαλε σε εφαρμογή το σχέδιο του.
Αφού μεταμόρφωσε την κοπέλα σε χτένι και την έκρυψε στα μαλλιά του ζήτησε από τους γονείς της να ετοιμάσουν μια μεγάλη ποσότητα από σακέ(κρασί από ρύζι) και να το βάλουν σε οχτώ μεγάλες κανάτες. Ένα μεγάλο τείχος χτίσθηκε με οχτώ πύλες μία πίσω από κάθε κανάτα. Μόλις ετοιμάσθηκαν όλα ο ήρωας με τους γονείς της κοπέλας κρύφτηκαν περιμένοντας τον δράκο να εμφανισθεί. Καθώς περίμεναν με ανυπομονησία το μεθυστικό άρωμα του κρασιού λειτούργησε σαν δόλωμα οδηγώντας το δράκο να περάσει το κάθε κεφάλι του μέσα από μία πύλη και να κατευθυνθεί προς τις κανάτες. Τόσο καλό ήταν το κρασί που το ήπιε όλο με αποτέλεσμα να ζαλιστεί και να πέσει για ύπνο.
Μη χάνοντας καθόλου χρόνο ξεπήδησε από την κρυψώνα του και με το σπαθί του το τρομερό Σκάιουορντ(skyward) έκοψε το τέρας ενώ ήταν σε κώμα σε μυριάδες κομμάτια μετατρέποντας τα νερά του ποταμού, κόκκινα από το πηχτό αίμα του δράκου.
Έτσι έλιξε η κυριαρχία του δράκου Κόσι και ξεκίνησε του Σούσα-νο-ουο στο Ιζούμομε με την καινούρια του γυναίκα και με καινούριο σπαθί. Καθώς μέσα σε μία από τις ουρές του δράκου ανακάλυψε ένα πανέμορφο δίκοπο σπαθί το Κούσα-νάγκι-νο-τάκι(Kusa-nagi-no-tachi) ή πιο απλά δρακόσπαθο, που το έδωσε στην αδερφή του και θεά του ήλιου.
Το σχέδιο του Kunisada μας δείχνει την θρυλική Tai-shin να περνά πάνω από τον ωκεανό στην πλάτη ενός λευκού δράκοντα.
Πολύ διαφορετικός από τον δράκο Κόσι, αλλά όχι λιγότερο εξωτικός στην εμφάνιση , είναι ο Άι ρίο ή αλλιώς πουλί δράκος. Υπάρχουν πολλές αναπαραστάσεις του πλάσματος αυτού στο μοναστήρι Τσι-ον-ιν(Chi-on-in) στο Κυότο(Kyoto). Το πλάσμα αυτό αναπαρίσταται με φτερωτό σώμα και ουρά, γαμψά νύχια πουλιού, αλλά ατόφιο το κεφάλι με τα μουστάκια του δράκου. Η μεταμόρφωση των δράκων σε πουλιά είναι συνηθισμένο φαινόμενο στην
Ιαπωνία καθώς ο δράκος πουλί είναι η τελευταία και πιο τέλεια μορφή του δράκου. Αυτό εξηγείται καθώς ο δράκοντας είναι περισσότερο από οτιδήποτε άλλο σύμβολο του αέρα.
Στην επαρχία Γιάμα-σίρο(Yama-shiro) κοντά στο Κυότο(Kyoto) βρίσκεται μια εξαιρετικά μεγάλη πηγή με το όνομα Ουκισίμα(Ukisima). Τους ζεστούς καλοκαιρινούς μήνες τα παιδιά κολυμπούν στα ρηχά γιατί ξέρουν πως στα άπατα βάθη είναι η περιοχή ενός μεγάλου άσπρου δράκου με κατάλευκα γυαλιστερά λέπια.
Το πλάσμα αυτό είναι πηγή κακού και απόγνωσης στο ντόπιο πληθυσμό, γιατί κάθε 50 χρόνια παίρνει την μορφή ενός χρυσού πουλιού, που το τραγούδι του φέρνει λύπη και μοιάζει με το ουρλιαχτό του λύκου. Η εμφάνιση του δράκου αυτού ή το άκουσμα του τραγουδιού του είναι προμήνυμα για μια εποχή καταστροφών και
επιδημιών κατά την οποία πολλοί πεθαίνουν. Ο δράκος αυτός λέγεται πως είχε εμφανιστεί τον Απρίλιο του 1834 όπου είχαν ξεσπάσει επιδημίες και πείνα μάστιζε την περιοχή λίγο αργότερα. Τα φτερά του μπορεί να είναι χρυσά και γυαλιστερά αλλά δεν σε ξεγελούν καθώς το τραγούδι του θα προδίδει την πραγματική φύση του, αυτή του αγγελιοφόρου των άσχημων οιωνών.

Παρά την δύναμη τους που συνήθως είναι θεϊκή, οι δράκοντες έχουν και αυτοί εχθρούς. Ανάμεσα στους πιο ενοχλητικούς είναι τα πνεύματα αλεπούδες που κουβαλάν δαιμονικά αντικείμενα για να είναι σίγουρα πως δεν θα τους επιτεθούν οι δράκοι. Τα πνεύματα αλεπούδες συχνά βασανίζουν και τους ανθρώπους. Ζούνε 1,000 χρόνια και στην ενηλικίωση τους γίνονται αφέντες τις μεταμφίεσης. Αλλά αν κάποιο πνεύμα αλεπού μεταμφιεστεί σε άνθρωπο δεν είναι δύσκολο να το καταλάβεις καθώς βρίσκονται πάντα δίπλα σε κάποια λίμνη και η αντανάκλαση τους σε αυτή δείχνει τη πραγματική τους μορφή, αυτή μιας αλεπούς.
Όπως προδίδει και το όνομα τους μπορούν να μεταμορφωθούν και σε κανονικές αλεπούδες. Αλλά μπορείς να τις αναγνωρίσεις καθώς κίτρινες γλώσσες φωτιάς καίνε πάνω από το κεφάλι τους. Μόνο όταν ζήσουν 1.000 χρόνια στη γη χάνουν την δαιμονική τους φύση. Το τρίχωμα τους γίνεται μεταξένιο λευκό ή χρυσό αποκτούν εννιά ουρές και πηγαίνουν στον παράδεισο.
Σε ένα άρθρο στο περιοδικό Scientific American, το οποίο χρονολογείται από το 1916 J. O’Malley Irwin υποστηρίζει πως η μακρόχρονη ανατολίτικη πίστη και παράδοση στους Κινέζικους και Ιαπωνικούς Δράκους, μπορεί να υπάρχει από ευρήματα δεινοσαύρων που ανακαλύφθηκαν πολύ νωρίς, όπως αυτά του Morosaurus που ανακάλυψαν το 1915 από τον Irwin και την γυναίκα του, καθώς εξερευνούσαν μια μεγάλη σπηλιά ονόματι Σιεν Καν Τζου(Shen K’an Tzu) στα παράλια του ποταμού Ιάνγκτζε (Yangtze) κοντά στο Ίτσανγκ Γφορτζ(Ichang Gorge).
Η αμερικανίδα επιστήμονας Δρ. Καρλ Σάγκαν(Dr.Carl Sagan) προχώρισε την θεωρία των δράκων ένα βήμα πιο κάτω υποστηρίζοντας στο βιβλίο της The Dragons of Eden πως οι μύθοι και οι θρύλοι που είναι βασισμένοι στους δράκοντες, προέρχονται από την μνήμη των πρώτων θηλαστικών που είχαν έρθει σε επαφή με τους απόγονους των τεράστιων ερπετών του παρελθόντος.
Δεν υπάρχει πάντως αμφιβολία πως κάποια είδη δεινοσαύρων έχουν πολλές ομοιότητες με τους δράκοντες. Υπάρχει ακόμα μία θεωρία που υποστηρίζει πως οι δράκοντες τις ανατολής έχουν εμπνευστεί από πραγματικά πλάσματα όπως ένα σπάνιο είδος θαλάσσιου πλάσματος που μοιάζει τόσο με χέλι όσο και με δράκο.

by SociaLMagazinE